PolskiAngielski
PLN
2€ - Euro €3$ - Dolar $
16o32a1d2dr6ie
0Koszyk
Przykro nam, Twój koszyk jest pusty :(

Przejrzyj nasze produkty polecane oraz promocje na stronie głównej i wybierz coś dla siebie
0Schowek
Twój schowek jest pusty
Strona główna » Poradniki | Informacje » Historia wody jonizowanej

Historia wody jonizowanej

Data dodania: 18-03-2016Wyświetleń: 3565

Historia jonizatorów  wody zaczyna się w roku 1800. Dwóch angielskich dżentelmenów Anthony Carlisle i William Nicholson, odkryło zjawisko elektrolizy przez poddanie wody działaniu prądu elektrycznego. Woda rozdzieliła się wtedy na pierwiastki składowe, wodór i tlen (H2O → 2H2 + O2).
 

Później, w roku 1931, Dr Machisue Suwa zaczął badać wpływ wody zredukowanej przez elektrolizę na rośliny i zwierzęta, aby zrozumieć jej korzyści zdrowotne. Jednak pierwsze urządzenie produkujące wodę zredukowaną przez elektrolizę dr Suwa opracował dopiero w roku 1952. Wodę wytwarzaną przez jego wynalazek nazwał „płynem Synnohl”. Woda ta skutecznie pomagała w uprawie ryżu, zwiększając plony i pozwalając na użycie mniejszej ilości wody do nawodnienia.
W roku 1960 założono „Stowarzyszenie naukowych badań medycznych nad płynem Synnohl”. W pierwszej kolejności stowarzyszenie zajęło się rozszerzeniem badań nad wodą poddaną elektrolizie poza zastosowania rolnicze i zbadanie jej przydatności w medycynie. Zauważono jej skuteczne działanie przeciw przewlekłej biegunce, niestrawności, nieprawidłowej fermentacji żołądkowej lub jelitowej i nadkwasocie. Dlatego w roku 1965 jonizatory wody, czyli urządzenia produkujące wodę zredukowaną (inaczej zjonizowaną) zostały oficjalnie zarejestrowane jako urządzenia medyczne przez japońskie Ministerstwo Zdrowia, Pracy i Opieki Społecznej.

 

Do rozwoju jonizatorów przyczyniły się również badania prowadzone przez Rosjan już od XIX wieku. Zauważyli oni korzystny wpływ jonów ujemnych na zdrowie i wydedukowali, że jony dodatnie powinny mieć wpływ niekorzystny. Przed rokiem 1970 (po nuklearnej katastrofie kysztymskiej) rozpoczęto Projekt Czelabińsk, mający na celu ustalenie, czy woda jonizowana potrafi usuwać z organizmu promieniowanie radioaktywne. Wyniki badań prowadzonych przez Władimira Egowa potwierdziły jej skuteczność w tym zakresie.
 

Ewolucja jonizatorów wody

Pierwsze jonizatory miały budowę dzbankową i każde uruchomienie elektrolizy umożliwiało wyprodukowanie tylko jednej, ograniczonej porcji wody zredukowanej. Jonizatory przepływowe wprowadzono w roku 1979. Urządzenia tego typu na bieżąco przetwarzają przepływającą przez nie wodę. Zyskały one popularność ze względu na wygodną obsługę, pozwalającą na pobór wody jonizowanej w każdym momencie przez proste naciśnięcie przycisku.
 

Przez ostatnie dziesięciolecia wprowadzono wiele ważnych ulepszeń, dodatkowych opcji i przydatnych funkcji. Jonizatory nie przypominają już przyrządów szalonego alchemika. Są to eleganckie, nowoczesne urządzenia o przykuwającym oko wyglądzie, które każdy chce mieć w swojej kuchni. Znacznie też podniosła się nasza świadomość tego, co dzieje się z wodą podczas elektrolizy i dlaczego ma ona tak korzystny wpływ na zdrowie. Najważniejsze parametry wody jonizowanej to zasadowe pH (przynajmniej 8,5) i ujemne ORP.
 

Z najważniejszych usprawnień i dodatkowych funkcji opracowywanych i ulepszanych przez ostatnie dziesięciolecia można wymienić:

  • Najwyższej jakości materiał płyt jonizujących (elektrod) —tytan i platyna. Dzięki temu podczas elektrolizy nie są wprowadzane do wody szkodliwe metale ciężkie.
  • Kompaktowa obudowa i lepsze wykorzystanie przestrzeni w obudowie (większy rozmiar płyt przy niewielkich rozmiarach urządzenia).
  • Większa liczba elektrod, podnosząca skuteczność i wydajność jonizacji.
  • Rozwój kształtu i budowy płyt jonizujących (płyty pełne, płyty siatkowe, płyty perforowane).
  • Wbudowane wkłady filtrujące wodę przed elektrolizą.
  • Funkcja automatycznego czyszczenia komory jonizującej, zapewniająca długą żywotność płyt i wysoką wydajność elektrolizy bez konieczności rozbierania urządzenia i ręcznego usuwania kamienia.
  • Zamontowanie  zasilacza impulsowego SMPS (zamiast zasilacza transformatorowego), pozwalającego na precyzyjną kontrolę siły elektrolizy i stabilniejszą, dłuższą pracę bez przegrzewania się urządzenia.
  • Oddzielna bateria kuchenna, pozwalająca na zamontowanie jonizatora w szafce pod zlewem i sterowanie wszystkimi funkcjami przez przyciski na baterii. Niektóre modele mają baterie z dużym, eleganckim panelem dotykowym, na którym wyświetlają wszystkie ważne informacje na temat pracy urządzenia.
 

Czołowi producenci wciąż prześcigają się w produkowaniu coraz wydajniejszych, coraz silniejszych, coraz ładniejszych i coraz praktyczniejszych modeli. A wszystko po to, żebyś mógł odnieść maksymalną korzyść z odkrytej ponad 2 wieki temu wody poddanej elektrolizie.
 

alt


Przejdź do strony głównejWróć do kategorii Poradniki | Informacje